top of page

Παθήσεις του πρωκτού

Αιμορροϊδοπάθεια

Οι αιμορροΐδες είναι διογκωμένα αγγεία στον πρωκτό και το κατώτερο ορθό. Οι αιμορροΐδες μπορεί να αναπτυχθούν εσωτερικά στο ορθό (εσωτερικές αιμορροΐδες) ή εξωτερικά, στο δέρμα του πρωκτού (εξωτερικές αιμορροΐδες).

Στα τυπικά συμπτώματα περιλαμβάνονται:

Κνησμός και αίσθηση ερεθισμού στο δέρμα της πρωκτικής χώρας.

Πόνος και ορατή διόγκωση στην πρωκτική περιοχή.

Αιμορραγία, συνήθως χωρίς πόνο, κατά την αφόδευση.

 

Προδιαθεσιακοί παράγοντες:

  • Δυσκοιλιότητα – έντονο σφίξιμο κατά την κένωση.

  • Παρατεταμένη χρήση της τουαλέτας.

  • Χρόνια διάρροια

  • Εγκυμοσύνη, παχυσαρκία, συχνή άρση βαρών.

 

Ανάλογα με το βαθμό της διόγκωσης κατατάσσονται σε 4 κατηγορίες:

  • 1ου Βαθμού: Αιμορροΐδες χωρίς διόγκωση αλλά που αιμορραγούν.

  • 2ου Βαθμού: Αιμορροΐδες που προπίπτουν εκτός του πρωκτού αλλά ανατάσσονται αυτόματα.

  • 3ου Βαθμού: Αιμορροΐδες  που προπίπτουν εκτός του πρωκτού και ανατάσσονται με χειρισμούς.

  • 4ου Βαθμού: Μονίμως προπίπτουσες αιμορροΐδες που δεν ανατάσσονται.

Είναι η πιο συνηθισμένη αιτία αιμορραγίας από το κατώτερο πεπτικό σύστημα αλλά η πλειοψηφία των ασθενών που πάσχουν από αιμορροιδοπάθεια δεν επισκέπτονται ιατρό.

Είναι σημαντικό να εμπεδωθεί πως τυχόν επεισόδια αιμορραγίας από το ορθό δεν θα πρέπει να αποδίδονται σε αιμορροιδοπάθεια χωρίς να πραγματοποιηθεί κλινική εξέταση και όπου απαιτείται και ενδοσκοπική εξέταση για αποκλεισμό άλλων σοβαρών παθήσεων.

Προληπτικά μέτρα:

  • Αυξημένη πρόσληψη φυτικών ινών, καλή ενυδάτωση και άσκηση/κίνηση είναι οι βασικότεροι παράγοντες για εύκολη κένωση.

  • Αποφυγή παρατεταμένης χρήσης της τουαλέτας.

  • Αποφυγή σφιξίματος.

Η διάγνωση απαιτεί επισκόπηση της περιοχής, δακτυλική εξέταση και ενδοσκοπική εξέταση όπου ενδείκνυται.

Θεραπεία:

Πολλές τοπικές αλοιφές κυκλοφορούν στο εμπόριο που μπορεί να ανακουφίσουν τα δυσάρεστα συμπτώματα σε περιόδους έξαρσης. Παράλληλα, η βελτίωση της κένωσης με την αύξηση της πρόσληψης φυτικών ινών, ύδατος και άσκηση μπορεί να βοηθήσει σημαντικά. Σε περίπτωση άλγους απλά παυσίπονα είναι αποτελεσματικά κατά του πόνου. Εφόσον τα συμπτώματα δεν υποχωρήσουν σύντομα, καλό θα ήταν να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας.

Επεμβατικές θεραπείες:

Η θεραπεία των αιμορροίδων με απολίνωση με ελαστικούς δακτυλίους είναι μια μέθοδος εύκολη, ανώδυνη και γρήγορη, που δεν απαιτεί νοσηλεία και ενδείκνυται για αιμορροίδες 1ου και 2ου βαθμού. Έχει υψηλά ποσοστά επιτυχίας και είναι εφάμιλλη των χειρουργικών λύσεων.

Για αιμορροιδοπάθεια 3ου και 4ου βαθμού προτιμότερες είναι οι χειρουργικές λύσεις.

Υπάρχουν αρκετές χειρουργικές τεχνικές όπως ο καυτηριασμός με Laser, η κλασσική αιμορροιδεκτομή κατά Milligan-Morgan, η αιμορροϊδοπηξία με κυκλικό αναστομωτήρα κατά Longo και η απολίνωση με χρήση Doppler.

                                                          Ραγάδα του πρωκτού

Η ραγάδα είναι ένα σκίσιμο στο δέρμα του πρωκτού. Συνήθως προκαλείται κατά την κένωση, όταν το δέρμα τραυματίζεται από σκληρά, και ευμεγέθη κόπρανα. Άλλες φορές μπορεί να παρουσιαστεί μετά από διάρροια.

Το κυριότερο σύμπτωμα είναι το έντονο άλγος και η αιμορραγία. Το άλγος εμφανίζεται κατά την κένωση και μπορεί να διαρκέσει αρκετές ώρες μετά. Η αιμορραγία συμβαίνει κατά την κένωση και το αίμα είναι ζωηρού κόκκινου χρώματος. Συχνά, συνυπάρχει και κνησμός. Παρουσιάζεται σε κάθε ηλικία, ακόμα και σε νεογνά.

Η τυπική θέση εμφάνισης είναι η 6η ώρα. Μερικές φορές εντοπίζεται στην 12η ώρα. Άλλες άτυπες θέσεις εμφάνισης μπορεί να σχετίζονται με τη νόσο του Crohn, τη σύφιλη, άλλα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα και με καρκίνο του πρωκτού.

Η διάγνωση, τις περισσότερες φορές γίνεται κατά τη διάρκεια λήψης του ιστορικού από τα τυπικά συμπτώματα. Η επισκόπηση της πρωκτικής χώρας αποκαλύπτει επιμήκη σχισμή στο δέρμα του πρωκτού που αιμορραγεί αυτόματα. Λόγω του έντονου άλγους, η δακτυλική εξέταση τις περισσότερες φορές αποφεύγεται. Όταν η ραγάδα είναι βαθιά διακρίνονται οι μυϊκές ίνες του έσω σφιγκτήρα. Στα άκρα της σχισμής συχνά αναπτύσσεται υπερπλαστικός ιστός που δίνει την εντύπωση πολύποδα (συνοδός πολύποδας ή πολύποδας φρουρός).

Οι περισσότερες ραγάδες ανταποκρίνονται στη συντηρητική αγωγή και επουλώνονται με τη χρήση ειδικών τοπικών σκευασμάτων, υπακτικών και παυσίπονων. Βασικό στοιχείο της συντηρητικής αγωγής είναι η καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την αύξηση πρόσληψης φυτικών ινών και νερού αλλά και με την άσκηση.

Σε χρόνιες ραγάδες που δεν ανταποκρίνονται στη συντηρητική θεραπεία καταφεύγουμε σε χειρουργικές λύσεις (έσω πλάγια σφιγκτηροτομή) που προσφέρουν αποτελεσματικότητα και άμεση ανακούφιση των συμπτωμάτων.

                                     

Τα περιπρωκτικά αποστήματα δημιουργούνται ως αποτέλεσμα λοίμωξης σε κάποιον από τους πρωκτικούς αδένες. Η λοίμωξη δημιουργεί αρχικά μια κοιλότητα με πύον που μεγαλώνει και σε δεύτερο χρόνο, βρίσκει δίοδο προς το δέρμα με αποτέλεσμα την εκροή πυώδους υγρού στην περιπρωκτική περιοχή.

Η διαδρομή ανάμεσα στην αποστηματική κοιλότητα και το δέρμα ονομάζεται συρίγγιο.

Η περίοδος στην οποία δημιουργείται το απόστημα είναι πολύ επώδυνη και μπορεί να συνοδεύεται τόσο από τοπικά συμπτώματα όπως τοπική διόγκωση, όσο και από γενικά συμπτώματα όπως πυρετό, κακουχία και αδιαθεσία. Όταν το πύον παροχετευθεί μέσω του συριγγίου ο πόνος τυπικά υποχωρεί.

Η διάγνωση γίνεται με τη λήψη του ιστορικού και την επισκόπηση της περιπρωκτικής περιοχής.

Η θεραπεία περιλαμβάνει τη λήψη αντιβιοτικών και τη χειρουργική εκτομή του συριγγίου (συριγγεκτομή) ή την τοποθέτηση seton ανάλογα με την περίπτωση.

περιπρωκτικό απόστημα συρίγγιο θεσσαλονίκη

 Περιπρωκτικά συρίγγια/αποστήματα

Πρωκτικός καρκίνος

 

Ο πρωκτικός καρκίνος είναι μια σπάνια μορφή καρκίνου που προσβάλλει το δέρμα του πρωκτού. Τα κυριότερα συμπτώματα είναι ο πόνος, η αιμορραγία, ο κνησμός και η παρουσία ψηλαφητής μάζας.

Οι περισσότερες περιπτώσεις οφείλονται σε λοίμωξη από τον ιό των θηλωμάτων (HPV - Human Papilloma Virus). Άλλες αιτίες περιλαμβάνουν την μεγάλη ηλικία, το κάπνισμα και το θετικό οικογενειακό ιστορικό.

Η σωστή και συστηματική χρήση προφυλακτικού, ο εμβολιασμός κατά του HPV και η διακοπή του καπνίσματος μπορεί να προστατεύσουν από την ανάπτυξη καρκινώματος του πρωκτού.

Η διάγνωση τίθεται με την επισκόπηση του πρωκτού, τη δακτυλική εξέταση και επιβεβαιώνεται με τη λήψη βιοψίας. Όπως σε κάθε καρκίνο, μετά τη διάγνωση πρέπει να γίνει εκτίμηση της έκτασης της νόσου (σταδιοποίηση). Η σταδιοποίηση γίνεται με απεικονιστικές μεθόδους όπως αξονική,  μαγνητική τομογραφία ή PET.

Η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει ακτινοβολία και χημειοθεραπεία. Πολύ σπάνια γίνεται χειρουργική εκτομή του όγκου (συνήθως σε μικρούς όγκους).

Θηλώματα (κονδυλώματα) του πρωκτού

 

Τα θηλώματα του πρωκτού είναι βλάβες που προκαλούνται από τον ιό των θηλωμάτων (HPV – Human Papillona Virus). Ο ιός HPV είναι ένας πολύ διαδεδομένος ιός και έχουν περιγραφεί μέχρι σήμερα πάνω από 100 είδη και προσβάλλουν το πλακώδες επιθήλιο σε κάθε περιοχή του σώματος.

Τα περιπρωκτικά θηλώματα είναι συνήθως ασυμπτωματικά. Τις περισσότερες φορές ο ασθενής ψηλαφεί μια μικρή διόγκωση στην περιοχή, κάτι που τον οδηγεί στον ιατρό. Μακροσκοπικά τα θηλώματα έχουν την μορφή μικροσκοπικού κουνουπιδιού.

Τα απλά θηλώματα αυτού του τύπου δεν εξελίσσονται σε καρκίνο του ορθού. Ο καρκίνος του ορθού προκαλείται από άλλα στελέχη του ιού. Η παρουσία πρωκτικών θηλωμάτων σε σεξουαλικά ενεργό άτομο όμως, δεν αποκλείει τη συλοίμωξη και από καρκινογόνο στέλεχος. Συνεπώς χρειάζεται προσεκτικός έλεγχος και θεραπεία αυτών των αλλοιώσεων.

Μερικές φορές τα θηλώματα υποστρέφουν χωρίς θεραπεία. Τις περισσότερες φορές όμως είναι απαραίτητο να δοθεί η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Η συστηματική και σωστή χρήση του προφυλακτικού μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο λοίμωξης από τον HPV.

Ο εμβολιασμός προστατεύει κυρίως από τα καρκινογόνα στελέχη αλλά υπάρχουν εμβόλια που προφυλάσσουν και από τα συνηθέστερα στελέχη περιγεννητικών θηλωμάτων.

Τοπικά σκευάσματα που περιέχουν ποδοφιλίνη, ή ιμικιμόδη είναι αποτελεσματικά για τα θηλώματα της περιπρωκτικής περιοχής.

Όταν τα θηλώματα εντοπίζονται εντός του πρωκτού, τα καταστρέφουμε ενδοσκοπικά με καυτηριασμό.

Χειρουργική εκτομή γίνεται εφόσον καταλαμβάνουν μεγάλη έκταση.

Σε κάθε περίπτωση απαιτείται παρακολούθηση και επανάληψη της θεραπείας σε περιπτώσεις υποτροπής.

Παράλληλα θα πρέπει να εξετάζεται και να θεραπεύεται και ο σύντροφος ώστε να διακοπεί ο κύκλος της λοίμωξης.

bottom of page