top of page

 Ενδοσκοπική παλίνδρομη χολαγγειοπαγκρεατογραφία - ERCP

Η ERCP (ενδοσκοπική παλίνδρομη χολαγγειοπαγκρεατογραφία) είναι μια εξειδικευμένη ενδοσκοπική επέμβαση που πραγματοποιείται στα χοληφόρα αγγεία και τον παγκρεατικό πόρο με τη βοήθεια της ακτινοσκόπησης.

Η πρώτη ERCP πραγματοποιήθηκε το 1968 και αρχικά είχε διαγνωστικό ρόλο, κυρίως στη διάγνωση του αποφρακτικού ίκτερου. Πολύ σύντομα όμως πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες επεμβάσεις (ενδοσκοπική σφιγκτηροτομή, εξαγωγή λίθων, τοποθέτηση στεντ χοληδόχου πόρου) και έκτοτε, πληθώρα ενδοσκοπικών επεμβατικών πράξεων πραγματοποιούνται κατά την ERCP. Πλέον, στις μέρες μας έχει χαρακτήρα σχεδόν αποκλειστικά επεμβατικό, κι αυτό διότι η διάγνωση μπορεί να τεθεί με άλλες απεικονιστικές μεθόδους, ευκολότερα και με ασφάλεια.

Οι ενδείξεις της ERCP είναι αρκετές:

1. Απόφραξη του χοληδόχου πόρου

2. Διαφυγή χολής μετά από χολοκυστεκτομή ή τραυματισμό.

3. Χολαγγειοσκόπηση και διερεύνηση στενώσεων

4. Πολύποδες επί του φύματος του Vater.

5. Στένωση ή λιθίαση του παγκρεατικού πόρου συνήθως στα πλαίσια χρόνιας παγκρεατίτιδας.

6. Διαφυγή παγκρεατικού υγρού μετά από παγκρεατεκτομή, επεισόδιο παγκρεατίτιδας ή τραυματισμό.

ERCP θεσσαλονίκη

Η ERCP μπορεί να πραγματοποιηθεί με βαθιά καταστολή ή με διασωλήνωση και γενική αναισθησία. Χρησιμοποιούμε ένα ειδικό ενδοσκόπιο πλάγιας οράσεως  που ονομάζεται Δωδεκαδακτυλοσκόπιο. Μετά από την αναγνώριση του φύματος του Vater, γίνεται ο καθετηριασμός του επιθυμητού πόρου (χοληδόχος ή παγκρεατικός πόρος). Στη συνέχεια, διαμέσου του καθετήρα γίνεται έγχυση ειδικής  ακτινοσκιερής ουσίας ενώ ταυτόχρονα, με την ακτινοσκόπηση, παρακολουθούμε τη σκιαγράφηση του πόρου (χολαγγειογραφία - παγκρεατογραφία). Με αυτόν τον τρόπο, επιβεβαιώνεται η προεγχειρητική διάγνωση και προγραμματίζονται τα επόμενα βήματα. Συνήθως ακολουθεί η ενδοσκοπική σφιγκτηροτομή για να κόψουμε τον σφιγκτήρα στο τέλος του χοληδόχου ή του παγκρεατικού πόρου ώστε να αποκτήσουμε εύκολη πρόσβαση στο εσωτερικό του πόρου. Στο τέλος πραγματοποιείται η επιθυμητή θεραπευτική πράξη (εξαγωγή λίθων, διαστολή στενώσεων, τοποθέτηση στεντ, λήψη κυτταρολογικού υλικού ή βιοψίας κ.ο.κ).

Η ERCP είναι η ενδοσκοπική επέμβαση με τις περισσότερες επιπλοκές και γι' αυτό εκτελείται από εξειδικευμένους και με ειδική εκπαίδευση ιατρούς. Η αφοσίωση και η συνεχής ενασχόληση με το αντικείμενο είναι σημαντική στην διατήρηση και εξέλιξη των δεξιοτήτων του ιατρού. Η ERCP εκτελείται πάντα στην Κλινική και οι ασθενείς συνήθως εισάγονται για παρακολούθηση μιας ημέρας. Την επομένη, εφόσον δεν διαπιστωθούν επιπλοκές, επιστρέφουν στις συνήθεις δραστηριότητές τους. 

ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Ποιές είναι οι επιπλοκές της ERCP;

Η ERCP είναι η ενδοσκοπική επέμβαση με τις περισσότερες επιπλοκές, γι' αυτό και πρέπει να εκτελείται από ειδικά εκπαιδευμένους ιατρούς. Πέρα από τους κινδύνους της καταστολής ή της γενικής αναισθησίας, η πιο συνηθισμένη επιπλοκή είναι η μετά την ERCP παγκρεατίτιδα. Αυτή παρατηρείται σε ένα ποσοστό 2-4% και η επίπτωση σχετίζεται με τη δυσκολία στον καθετηριασμό (κάτι που εξαρτάται και από την εμπειρία του ενδοσκόπου). Η παγκρεατίτιδα αντιμετωπίζεται συνήθως συντηρητικά αλλά αυξάνει τον χρόνο νοσηλείας. Η αιμορραγία παρατηρείται σε ποσοστό κάτω από 1%. Μπορεί να παρουσιαστεί κατά τη διάρκεια της επέμβασης ή όψιμα. Συνήθως ελέγχεται ενδοσκοπικά, ενώ μπορεί να χρειαστεί και μετάγγιση αίματος. Η διάτρηση μπορεί να συμβεί κατά την σφιγκτηροτομή ή κατά τη διάρκεια χειρισμών με το ενδοσκόπιο, τους καθετήρες ή το σύρμα-οδηγό σε ποσοτό κάτω του 0,5%. Εφόσον αναγνωριστεί άμεσα συνήθως ανταποκρίνεται στην ενδοσκοπική θεραπεία η οποία εξαρτάται από τη θέση της διάτρησης. Τέλος η χολαγγειίτιδα μπορεί να οφείλεται σε παροδική απόφραξη του χοληδόχου πόρου από λίθους που δεν αφαιρέθηκαν ή από παροδική απόφραξη ενδοπρόθεσης (στεντ) και αντιμετωπίζεται αρχικά με αντιβίωση και εφόσον δεν υποχωρήσει με επανάληψη της ERCP προς καθαρισμό του πόρου ή αντικατάσταση του στεντ.

Πονάει η ERCP;  

​Η ERCP γίνεται με βαθιά μέθη ή με διασωλήνωση και γενική αναισθησία. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης ο ασθενής δεν αισθάνεται τίποτα. Μετά την αναισθησία, κατά κανόνα δεν υπάρχουν ενοχλήσεις ή εάν υπάρχουν είναι συνήθως ήπιες και ανταποκρίνονται καλά στα απλά αναλγητικά. Εφόσον ο πόνος επιμένει ή επιδεινώνεται θα πρέπει να εξετασθεί το ενδεχόμενο παγκρεατίτιδας ή άλλων συμβαμάτων και να ακολουθήσουν οι δέοντες χειρισμοί.

Πότε θα επανέλθω σε κανονική σίτιση μετά την ERCP;

Την ημέρα της επέμβασης ο ασθενής παραμένει νηστικός. Νερό και τσάι χορηγούνται αργότερα το απόγευμα. Το επόμενο πρωί, εφόσον δεν έχουν παρατηρηθεί επιπλοκές, ο ασθενής θα σιτισθεί με ένα ελαφρύ πρωινό. Μετά το εξιτήριο, η δίαιτα, μπορεί πολύ σύντομα (μέσα σε μια με δύο ημέρες) να είναι χωρίς περιορισμούς.

bottom of page